دهه‌ هشتادی‌ها حداکثر تا 10 سال بعد تقریبا تمام فعالیت‌های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کشور را در تصرف خود خواهند داشت.

یک فعال سیاسی اصولگرا با بیان اینکه در حال حاضر، در فضایی قرار گرفتیم که بیمار اورژانسی است، تصریح کرد: مسئولان در رده‌های مختلف نهادهای مختلفی که در حاکمیت وجود دارد حداقل به مردم بگویند که ما حرف‌های شما را می‌شنویم. این انتقادات و انتظارات را وارد می‌دانیم تا با این وسیله آرامشی به جامعه بدهند و بعدها سر فرصت مشکلات را حل کنند.

مبارزه با کرونا در کشور ما به ‌دلیل دیگری هم سخت بود، تحریم‌های امریکا آزاردهنده می‌نمود. نظام، اما زانو نزد، تقریباً همه آنچه که می‌توانست پای کار آورد و نتیجه این تلاش، بازیابی بخش قابل اعتنایی از سرمایه اجتماعی بود.

ردصلاحیت گسترده نامزدهای انتخابات از هر دو جناح (که باز هم طبق معمول تیغه چاقویش، به اصلاح‌طلبان بیشتر اصابت کرد) و حذف حدود 60 درصد از کاندیداها فضایی یخ زده را بر انتخابات مجلس یازدهم تحمیل کرد.

الان که به همت رئیس محترم قوه قضائیه، شفاف‌سازی عملیات مالی بازار رونق گرفته، آقای جهانگیری هرچه دارد، روی دایره بریزد و خلاص.

کاش تلویزیون به جای اینکه از آمارهای 90 درصد به بالا برای بینندگان خود حرف می‌‌زند، درباره عملکردش به یک نهاد بیطرف پیشنهاد نظرسنجی بدهد و با دیدن نتایج، ماست‌ها را کیسه کند و لااقل خودش را نفریبد.

دیوار عدم تفاهم آنقدر بلند است که به این زودی‌ها نمی‌توان از آن عبور کرد. اما این بدان معنا نیست  که برای رسیدن به تفاهم نباید کاری انجام داد. با همه سختی‌هایی که «گفت‌وگو» می‌تواند داشته باشد، یک امر ناگزیر است.

باید این واقعیت را پذیرفت که در جامعه، اعتماد به مسؤولان کم شده و باید شفافیت در امور را به صورت جدی‌تر و پررنگ‌تر در دستور کار قرار بدهیم. در عین حال، اعتماد مردم به نظام، مساوی با اعتماد به مسؤولان نیست و نباید حیثیت نظام را به مسؤولان گره بزنیم. بله اگر هر شخص مسؤولی در هر کسوتی دچار مفسده شد، باید مورد برخورد شفاف قرار بگیرد.