اگر واقعا نمايندگان مجلس مصلحت‌گرايی مادی و دنيوی را کنار بگذارند، با همين قانون اساسی و قوانين عامه، نمايندگان، اختيارات بسياری دارند که واقعاً در اصلاح جامعه و خدمت به مردم فعاليت کنند.
شرکت در انتخابات فارغ از کلیت آن که همیشه قابل دفاع است، در دوره فعلی هم محل تأمل و دفاع است و اگر چه انتقادها و گلایه‌هایی هم وجود دارد اما برخی واقعیات موجود حکم می‌کند که گلایه‌ها را به بعد از روز جمعه واگذار کنیم و از صندوق رأی قهر نکنیم.
مشکل اين است که در کشورمان قانون‌گرايي به تمام معنا نداريم و اگر هم سخني از قانون و قانون‌گرايي به ميان آيد به آن دقيق عمل نمي‌شود لذا در ارتباط با عده‌اي قانون تبديل به شلاق بالاي سر و در مورد عده‌اي تبديل به آزادي مطلق مي‌شود.
زياد حرف زدن مفيد نيست، مسئولان مي‌توانند کم، اما صريح و صادقانه حرف بزنند و آنچه واقعيت و به نفع مردم است بازگو کنند تا مردم باورکنند و زماني که اين باور در ميان مردم ايجاد شد، مسلما مي‌تواند تاثيرات بسيار مفيد و سازنده‌اي براي مجموعه حاکميت داشته باشد.
ما فقط اسم شيعه علي(ع) را يدک مي‌کشيم، به گونه‌اي که سينه مي‌زنيم و عزاداري در عاشورا مي‌کنيم اما همان روز تفرقه‌اندازي کرده و منافع شخصي را بر منافع و مصالح ملي ارجح و مقدم مي‌پنداريم.
