plusresetminus
تاریخ انتشارپنجشنبه ۱۰ شهريور ۱۴۰۱ - ۱۰:۲۲
کد مطلب : ۲۶۴۶۰

خلاء کنشگری قابل قبول از چین در مذاکرات وین

اجرای قرارداد ۲۵ ساله در گروی احیای برجام است
یک کارشناس مسائل بین الملل در تشریح دلایل عدم کنشگری چین در مذاکرات رفع تحریم ها، گسترش روابط ایران و چین و همچنین اجرای قرارداد ۲۵ ساله را منوط به رفع تحریم های بین المللی و برقراری توازن در روابط دو کشور دانست.
خلاء کنشگری قابل قبول از چین در مذاکرات وین
به گزارش ایصال نیوز، بالاخره پاسخ آمریکا به پیشنهادی که ایران در مورد متن اروپایی ها داده بود، اماده و ارسال شد. هنوز محتوای این پاسخ مشخص نیست. برخی رسانه های عربی می گوید امریکا با شروط اضافی که ایران گذاشته موافقت نکرده است.

از سوی دیگر رژیم صهیونیستی همه تلاش خود را می کند تا بتواند از ایجاد یک توافق جلوگیری به عمل بیاورد.

گانتس وزیر جنگ اسراییل توافق با ایران را بد توصیف کرده و کفش های خود را پوشیده تا به زودی به واشنگتن سفر کند. برای تلاویو هرگونه توافقی بین امریکا و ایران بد تلقی می شود. با همه اینها اگر توافقی صورت بگیرد، تهران ممکن است بتواند از مواهب بیشتری در ارتباط با متحدان فعلی خود برخوردار شود.


ابراهیم رحیم پور معاون سابق آسیا و اقیانوسیه وزارت امور خارجه در مورد سناریوهای پیش رو در خصوص روند گفتگوهای رفع تحریم در گفتگو با خبرآنلاین گفت: شواهدی که از دو طرف دیده می شود، نشان دهنده نیاز دو طرف به توافق است. علی رغم یک سری شعارهایی که همه طرف ها برای حفظ شئونات خود می دهند، مشخص است که احیای برجام برای ایران و امریکا و بعد از آن اروپایی ها و بعد هم روسیه و عربستان و ... مساله مهمی است. اگر طرف ما فقط امریکا بود، این معادله خیلی قابل کنترل تر بود. اما این معامله چند مجهولی شده و یک مقداری کار مذاکره کنندگان خود ما، سخت تر شده است. آنچه که در صحنه می بینیم، این است که توپ در زمین امریکا قرار دارد. واشنگتن مشکلات داخلی خود و بزن بزن های جناحی خود را دارد. برای واشنگتن هم علی‌رغم نیازی که دارند خیلی اسان نیست که افراد داخل دولت و جناح های رقیب را ترغیب کنند تا به خواسته های ایران تن بدهند. اما نسبت به یک سالی که دولت جدید مذاکره کرده، در حال حاضر وضعیت به نظر بهتر می آید. افکار عمومی در ایران به دلیل حساسیت هایی که وجود دارد، خیلی در جریان مسایل اصلی مذاکرات نیست. حتی نمایندگان مجلس هم به این بی اطلاعی معترض بودند.

او در مورد فعالیت های رژیم صهیونیستی برای متوقف کردن روند رو به جلو در احیای برجام توضیح داد: در دنیا هر رژیم و کشوری به اندازه خود و اهرم هایی که در اختیار دارد، می تواند در صحنه بین المللی موثر باشد. از این جهت است که دیپلمات های دلسوز ما معتقدند هر چقدر تعداد کشورهایی که ما می توانیم با آنها لابی و گفتگو کنیم بیشتر باشد، سود بیشتری می بریم. در مورد اسراییل هم این موضوع صدق می کند. تعداد کسانی که با اسراییل مشورت و بده بستان می کنند، نسبت به سال های گذشته بیشتر شده است. حتی کشورهای عربی در خاورمیانه هم به این جمع پیوسته اند. به همین خاطر تل اویو در جهت استفاده از قدرت خود برای متوقف کردن روند احیای برجام حرکت کرده است. اما این اقدامات به این معنی نیست که اسراییلی ها بتوانند بایدن و امریکا را مجاب کنند تا به حرف هایشان در مورد ایران گوش بدهند. رژیم صهیونیستی به دنبال بهانه ها و نقطه ضعف هایی از سوی ایران است تا ضمن مخالفت با احیای برجام، بتواند با استفاده از ابزارهای خود یعنی قدرت بین المللی و مادی خود بده بستان های ویژه ای را انجام دهد.

رحیم پور در خصوص عدم کنشگری چین در گفتگوهای اخیر هسته ای نیز گفت: ذات چین و دیپلماسی اش ویژه و مخصوص است و قابلیت مقایسه با دیگر کشورها را ندارد. به عنوان مثال سفر اخیر نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به تایوان را مدنظر قرار دهیم. این موضوع برای پکن از جهات بسیاری حیثیتی بود. اما به چند بیانیه و مانور نظامی اکتفا کرد. وقتی یک کشوری شاکله اش به این صورت است، ما چه توقعی داریم که از ما حمایت کرده یا داد و ستدی کند که به ضررش تمام شود؟ قطعا چنین رویه ای را نداشته و در آینده نیز نخواهد داشت. به همین دلیل است که ایران نیز باید به همان میزانی که آنها پا جلو گذاشته اند به سمتشان حرکت کند و سیاست متوازنی را در پیش بگیرد.

او در مورد امکان برقراری توافق ۲۵ ساله ایران و چین اظهار کرد: ما اگر بخواهیم همین وضع موجود تحریمی خود را در دنیا ادامه دهیم، اوضاع به همین شکل فعلی پیش می رود. اما اگر بخواهیم روابط گسترده با کشورها داشته باشیم اوضاع فرق می کند. چین در حال حاضر با ۷۰ کشور شریک اول تجاری است و پتانسیل قوی دارد. حتی با ایالات متحده شراکت دارد. شریک اقتصادی است که می توان با آن کار کرد. در دوران تحریم هم ما با پکن کار کردیم. اما برای دوره غیر تحریم، اینکه بتوانیم با آنها مثل قبل کار کنیم و آنها هم موافق باشند، یا نه، باید ببینیم چه پیش خواهد آمد. به هر حال ما نبایستی قراردادی را پیش ببریم که خودمان را موظف بدانیم به چین تخفیفات دائمی بدهیم. باید وضعیت به حالت عادی برگردد و ضمن برقراری ثبات و ارامش و رفع تحریم های شدید بین المللی شرایطی فراهم شود تا در وضعیتی برابر، موضوع قرارداد ۲۵ ساله را دنبال کنیم.

انتهای پیام/*
۱
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما