با داغ‌هايي بر دل و اشك‌هايي بر دامن هم مي‌توان و بايد اميد داشت و از وادي سرگرداني و حيرت عبور كرد. غم و رنج، دشمن اميد و افق‌گشايي نيستند، درد مي‌آفرينند و انگيزه مي‌بخشند و نفس تازه و توان‌ها را ترميم مي‌كنند و من همه اينها را در دوران بيماري و پس از آن تجربه كرده‌ام و مي‌كنم.