به سخنان مقامات توجه کنید که چه آمارهایی ارائه می‌دهند. اینکه تورم را پایین آورده‌ایم، این میزان مسکن ساخته‌ایم، استقراض از بانک مرکزی را کاهش دادیم، این میزان شغل ایجاد کرده‌ایم... اما مسئله این است که آنچه حضرات می‌گویند در باور مردم که باید ببینند و اثر آن‌را در زندگی خویش حس کنند نمی‌نشیند!
در کشور ثروتمندی مثل ایران که در زمره ممالک غنی جهان قراردارد، عدم برنامه‌ریزی، عدم همه‌جانبه نگری و عدم کاردانی شماری از کارگزاران حکومت در عرصه‌های مختلف چهار دهه اخیر چنین وضعی را موجب شده است؟
ربات ها و هوش مصنوعی هر روز پیشرفته تر از دیروز مرزهای اشتغال را در می نوردند و غالباً تاوان آن را انسانهایی که شغل و منابع درآمدی خود را از دست می دهند پرداخت می کنند، اما آیا نمی توان با مدیریت خلاق انسانی همین تکنولوژی نوین و هوشمند رباتیک را برای خلق فرصت های جدید و برتر شغلی برای انسان فردا به کار گرفت؟
